آدم‌ها به دو شکل در خاطر ما می‌مانند.

نخست آن هایی که دیده‌ایم و می‌شناسیم و از آن‌ها خاطره‌ای داریم.
این آدم‌ها با مرگ‌شان و مرگ کسانی که آن‌ها را می‌شناخته‌اند در تاریکی عدم ناپدید می‌شوند.

ولی گروه اندکی هستند که ما آن ها را هرگز ندیده‌ایم اما می‌شناسیم.
درک و شناختن آن ها محدود به پیکر انسانی شان نیست
و ما ندیده آن ها را به یاد می‌آوریم.

بودن این آدم‌ها فراتر از زندگی جاری ست.
بودن آن ها وابسته به بودن هیچ کسی نیست
و از نسلی به نسل دیگر زنده می‌مانند.
آن‌ها کسانی هستند که
به کاخ درخشان جاودانگی قدم می‌گذارند ...

#میلان_کوندرا

لینک تلگرام